Vrouwen hoeven geen muziekles
Bij ons thuis hadden we vroeger een accordeon. Iedereen pingelde er wel wat op, behalve dan mijn moeder, die beweerde het niet te kunnen. In de familie zaten verscheidene accordeonisten, blazers en een slagwerker. Op school werd blokfluitles gegeven en in het dorp was er de fanfare. Die oubolligheid van vroeger (welke ik zo graag wilde ontvluchten) lijkt nu een walhalla vergeleken bij de muziekcultuur waarin onze kinderen moeten opgroeien. Muziek is er niet meer voor de gezelligheid, maar is een doel geworden om verder te komen op de beroemdheidsladder. Helaas komt deze wedstrijdmentaliteit niet alleen bij professionele muzikanten voor, maar is de hele samenleving er dusdanig mee besmet dat veel kinderen al niet eens meer met muziek willen beginnen uit faalangst.
Bij de groep kinderen die wel op muziekles gaat is er een groot aantal dat de muziekles vroegtijdig verlaat. Er wordt teveel naar progressie en talent gekeken. Het zit niet in ons denken om tevreden te zijn met de ontspanning of lol die je kunt hebben bij het muziekmaken.
Mogelijke oorzaken van mislukte muziekles zijn: de ouders willen het voor hun kind, te jong beginnen, slechte leraren, streberige ouders die zeuren over te weinig oefenen of ouders die niet (kunnen) zorgen dat de kinderen regelmatig op de les komen. Tenslotte kan gebrek aan muziek in de omgeving - klasgenoten, vriendjes of vriendinnetjes die muziek maken- een rol spelen.
Stoppen voordat je je instrument echt hebt leren kennen en voldoening uit het musiceren kunt halen, betekent voor veel kinderen dat ze nooit meer een instrument ter hand nemen. De kans dat er later een trompet of een gitaar of accordeon in huis rondslingert voor de kinderen van deze teleurgestelde muziekleerlingen wordt dan ook erg klein. In ons gezin gaat momenteel een oude gitaar van hand tot hand. Iedereen speelt erop, behalve mijn vrouw, die zegt dat ze dat niet kan.